Inleiding
Onze wervelkolom bestaat uit 24 wervels, 7 in de halsstreek, 12 in de borststreek en 5 in de lenden (lumbale streek). Op het einde bevindt zich het heiligbeen en het staartbeen.
Om deze kolom mobiel te maken zit er tussen elke twee wervels een kraakbeenachtige tussenwervelschijf. Deze schijf bestaat zelf uit een buitenste gedeelte (annulus fibrosus)en een binnenste kern (nucleus pulposus).
Het buitenste gedeelte is niet anders dan een verzameling concentrische ringen van stevig materiaal die de binnenste eerder zachte kern vasthouden. Deze zachte kern heeft vnl. een schokdempende functie.
Er kunnen zich in essentie twee problemen voordoen met deze tussenwervelschijven; ofwel verslijten ze stilaan met pijn als gevolg, ofwel scheurt de annulus met een hernia als gevolg. Dit laatste gebeurt meestal plots. We zullen de verschillende chirurgische behandelingstechnieken doorlopen. Eerst voor de discusdegeneratie, dan voor de discus hernia.
Ongevallen en trauma
Vroeger werden de meeste wervelbreuken conservatief behandeld ; 6 weken strikte bedrust, met nadien een corset (al dan niet in gips) gedurende 3 maanden. Dit had het voordeel dat er niet werd geopereerd (dus ook geen narcose), maar wel verschillende nadelen. Vandaag worden vele fracturen van de wervels heelkundig behandeld. Het nadeel is duidelijk dat het gaat om heelkunde met de daaraan verbonden risico’s. Dit weegt echter niet op tegen de voordelen.
Tumoren
Het betreft hier tumoren (gezwellen) die kunnen uitgaan van de ruggenwervels, het ruggenmergsvlies, de zenuwwortels of van het ruggenmerg zelf.
Er kunnen vier categorieën worden onderscheiden.
Degeneratie van de wervelkolom
De wervelkolom heeft een centrale plaats in het bewegingsapparaat. Hij bestaat uit 7 nekwervels, 12 borstwervels, 5 lendenwervels en het heiligbeen. Tussen twee wervellichamen ligt telkens een tussenwervelschijf, en deze 23 schijven verhogen de elasticiteit en de bewegingsmogelijkheden van de wervelkolom. Hoewel een hernia theoretisch van iedere tussenwervelschijf kan voorkomen, zijn voor de praktijk alleen de drie onderste tussenwervelschijven van belang.
Discusdegeneratie
Door de jaren heen neemt de kern van de tussenwervelschijf (nucleus pulposus)in volume af door uitdroging. Hierdoor worden we trouwens met de jaren wat kleiner.
We kunnen dit goed zien op een magnetisch resonantie (MR)beeld, met speciale gevoeligheid voor vocht.
Discus Hernia
Ons lichaam heeft in totaal 24 wervels, met tussen elke twee wervels een tussenwervelschijf of 'discus'. Samen vormen zij onze rug van aan het hoofd tot aan het bekken. De discus laat bewegingen toe tussen de wervels onderling en vangt zeker ook de schokken op als we stappen of springen. De discus is in feite een ovale schijf met aan de buitenrand concentrische lamellen en binnenin een zachte kern.
Behandeling Discus Hernia
Jouw chirurg zal uiteindelijk samen met jou kiezen voor de beste behandeling voor jouw rugprobleem. Hij zal jou voorstellen een bepaalde chirurgische techniek toe te passen om jou van jouw rugprobleem af te helpen. Hieronder volgen enkele van deze technieken met telkens een korte beschrijving van de diagnose, een radiografisch beeld en in het kort een beschrijving van de chirurgische techniek, soms aangevuld met een animatiefilm of een compilatie van echte chirurgische beelden.
Stenose
De lumbale kanaalstenose of vernauwing van het lendenwervelkanaal is een aandoening die tamelijk veel en vooral bij oudere mensen voorkomt. Vernauwing van het halswervelkanaal komt zoals de vernauwing van het lendenwervelkanaal nogal eens voor en kan dan aanleiding geven tot klachten.
Houdingen en bewegingen na een ingreep
De foto's op deze pagina laten de beste manier zien om uit de auto te stappen, de beste houdingen in bed zien en de manier om uit het bed te stappen én hoe je het best rechtstaat vanuit zittende positie.
Osteoporose
Door verschillende oorzaken kan de stevigheid van een wervel aangetast worden. Eén van deze oorzaken is botontkalking ('osteoporose'). Dit is een aandoening waarbij de afbraak van bot groter is dan de aanmaak ervan. Ook een gezwel in de wervel kan leiden tot verminderde stevigheid. Als de stevigheid van een wervel is aangetast, kan deze door de hoge druk die erop heerst, ineen zakken.
Vertebroplastie
Vertebroplastie is een heelkundige techniek waarbij op een minimaal invasieve manier een wervelfractuur kan worden hersteld door het inspuiten van een bijzonder soort "cement". Wervels kunnen op verschillende manieren beschadigd worden. Uiteraard door ongevallen: val van een hoogte, sportongevallen bij fietsers of paardrijders enz. Wervels kunnen ook inzakken door botontkalking (osteoporose).